بررسی سولفورزدایی زغال سنگ پروده طبس با استفاده از بیوفلوتاسیون

کک به عنوان سوخت جهانی برای تهیه فولاد در کوره بلند استفاده می شود. وجود گوگرد در زغال-سنگ یکی از مشکلات عمده استفاده از زغال سنگ در کاربردهای کک سازی و سوختی است چراکه باعث شکنندگی فولاد می شود. علاوه برا این، دی اکسید گوگرد متصاعد شده ناشی از سوخت کک، آسیب های زیست محیطی فراوانی را به دنبال دارد. از اینرو حذف گوگرد قبل از سوختن زغال سنگ امری ضروری است. در این مطالعه ترکیبی از باکتری های تیوباسیلوس فرواکسیدانس، تیوباسیلوس تیواکسیدانس و لپتوسفیریلیوم فرواکسیدانس به عنوان بازداشت کننده پیریت در فلوتاسیون زغال سنگ مورد استفاده قرار گرفت. رفتار فلوتاسیون پیریت و زغال سنگ با استفاده از روش فلوتاسیون مستقیم در دو حالت فلوتاسیون مرسوم و در حضور باکتری ها با هم مقایسه شد. همچنین اثر غلظت کلکتور، زمان آماده سازی و زمان کف گیری مورد بررسی قرار گرفت. بازیابی گوگرد در فلوتاسیون زیستی زغال سنگ نسبت به فلوتاسیون مرسوم کاهش یافت و همچنین نتایج نشان داد فلوتاسیون زیستی حساسیت بالایی نسبت به غلظت گازوئیل دارد. زمان آماده سازی تاثیر چندانی روی بازیابی ماده سوختی و گوگرد نداشت که تاییدکننده این مطلب است که سازوکار عملکرد باکتری ها از نوع جذب است.